spóźnialski — m, spóźnialskiscy spóźnialska ż odm. jak przym., żart. «człowiek, który się spóźnia, który nie przychodzi, nie robi czegoś w porę» Kierownik wycieczki czekał na spóźnialskich. Spóźnialska znów weszła do klasy po dzwonku … Słownik języka polskiego
maruder — m IV, DB. a, Ms. marudererze; lm M. ci marudererzy, te y, DB. ów 1. «żołnierz niekarny, samowolnie odłączający się od oddziału, zwykle w celach rabunkowych» 2. «człowiek niepunktualny, spóźniający się, guzdrała, maruda, spóźnialski» Wycieczka… … Słownik języka polskiego
maruder — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. marudererze; lm M. marudererzy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} żołnierz samowolnie odłączający się od oddziału, często w celach rabunkowych : {{/stl 7}}{{stl 10}}Maruderom… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
spóźnialska — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż odm. jak przym. Ib, {{/stl 8}}{{stl 7}}forma ż. od rz. spóźnialski: Przyszła wreszcie spóźnialska. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień